TARA

U SENCI OMORIKA

Ljubitelji prirode vrlo dobro znaju da postoje mesta u koja se jednostavno zaljube. Tara je svakako jedno od njih

Tara je jedna od najšumovitijih planina Srbije. Na južnoj strani planine su Kaluđerske bare, odakle se granaju putevi prema Bajinoj Bašti, Kremnima, Mitrovcu…

Mapa lokacije Tare

Planina je postala čuvena po tome što je na njoj poznati naučnik, botaničar Josif Pančić otkrio jedinstvenu vrstu četinara, omoriku. Klima je izuzetno pogodna, sa 100 dana pod snegom i prosečnom letnjom temperaturom od 16 stepeni Celzijusa.

Tara

Tara se nalazi u zapadnom delu Srbije, zauzima površinu od 183 kvadratna kilometra, i ima prosečnu nadmorsku visinu od 1.200 metara. Najviši vrh je Kozji rid sa 1.591 metar. Bogatstvo i raznovrsnost turističkih vrednosti, ekološki očuvana prirodna sredina, planinski reljef sa umerenom nadmorskom visinom od 800 -1.500 metara, pogodni tereni za zimske sportove, bogat i raznovrstan biljni i životinjski svet, blagotvorna klima, Drina sa veštačkim jezerima Zaovine i Perućac, daju ovoj planini turističku vrednost koja je čini konkurentnom u odnosu na druge planine.

U okolini Tare se nalaze Užice, Mokra gora, Višegrad…

Nacionalni park

Nacionalni park Tara – ulaz

Tara je od 13. jula 1981. godine nacionalni park. Na površini od oko 22.000 hektara sastoji se od planinskih vrhova i dubokih klanaca, od kojih je najatraktivniji Drinski. Prostor Tare predstavlja šumsko područje koje po raznovrsnosti i očuvanosti ekosistema spada u najbogatija šumska područja Evrope.

Duboki kanjoni

Duboki kanjoni i očuvana vegetacija predstavljaju idealno stanište za mnoge životinjske vrste, od kojih se izdvaja Pančićev skakavac, koji se smatra lokalnim endemitom Tare.

Pančićeva omorika pod zaštitom

Josif Pančić je za omoriku, kao četinar koji se razlikuje i od jele i od smrče, prvi put čuo 1855. godine. Kako nije uspeo da je pronađe prilikom posete ovim krajevima 1861. godine, četiri godine kasnije naredio je da se za potrebe Velike škole iz zapadne Srbije dostave grane sa šišarkama svih četinara. Tu su se našle i dve grane omorike, ali nije bilo zabeleženo odakle su donete ni ko ih je poslao.

Pančićeva omorika

Već sledeće godine krenuo je sa svojim učenicima na naučnu ekskurziju po zapadnoj Srbiji i opet je nije pronašao, iako je išao putem koji je prolazio pored prirodnih staništa omorike. Tek 1875. godine Pančić pronalazi omoriku u Zaovinama, a ovo otkriće je objavio ne nemačkom jeziku, u članku "Jedan novi četinar u istočnim Alpima".

Nova vrsta je dobila ime po njemu, Pančićeva omorika, a stabla su pod zaštitom države.

Najopasnija gljiva u Evropi

Kaluđerske bare – etno-naselje

Na Tari je izgrađeno etno-naselje koje predstavlja svojevrstan muzej pod otvorenim nebom. Naselje je postavljeno na Kaluđerskim barama i načinjeno je od koliba koje su prikupljene po tarskim i bajinobaštanskim selima.

Mrki medved

Od 53 vrste sisara, koliko ih je zabeleženo na Tari, najatraktivniji su mrki medved i divokoze. Od 135 vrsta ptica 43 su selice, a posebno se ističu najugroženije vrste poput orlova, sokolova i drugih čistača prirode.

U šumama Tare postoji više od 250 vrsta gljiva, od kojih su 3 otrovne. Jedna od njih je zelena pupavka, najopasnija gljiva u Evropi.

Milica Prelević
Stil magazin 37 – 10.09.2007.